Dat je niet altijd voor jezelf hoeft te beginnen om je droombaan te vinden, bewijst Manon Zweekhorst (40). Na het verlies van haar baan in de modebranche, heeft Manon een geheel nieuw werkleven voor zichzelf gecreëerd en doet ze nu het werk waar ze zich écht helemaal in thuis voelt: Manon is doktersassistente.
Tijdens een reorganisatie in haar werk als projectmanager, werd Manon een coaching traject aangeboden. Ze was haar baan kwijt, maar dit traject hielp haar wel met de vraag wat ze eigenlijk wilde in haar werkende leven. Ondanks het feit dat ze het altijd naar haar zin heeft gehad in de functies en bij de bedrijven waar ze heeft gewerkt, waren dit niet de functies die ze haar leven lang zou willen vervullen.
“De modewereld is afwisselend, creatief en altijd in beweging. Dat is superleuk, maar ook een wereld waar de dingen altijd ‘gisteren’ af moeten zijn en waar ik veel tijd achter mijn computer doorbracht en in vergaderingen zat. Tijdens mijn werkloze periode kwam ik erachter dat ik eigenlijk heel graag in contact sta met mensen en dat ik graag iets voor een ander zou willen betekenen. Iets doen wat enigszins ‘nut’ heeft. Dagenlang achter een computer zitten droeg daar in mijn ogen niet aan bij.”
Eisen
Maar wat dan wel? Manon had een paar belangrijke punten voor een volgende baan:
Baanzekerheid. Natuurlijk in hoeverre dat mogelijk was, gezien de huidige werkomstandigheden. In haar eigen omgeving zag Manon dat ouders van vriendinnen hun baan verliezen en het was een moeilijke opgave om een andere leuke baan te vinden, omdat ze vaak als te oud werden bestempeld.
Waardering van haar kennis en kunde, ongeacht haar leeftijd. Veel oudere mensen moeten vaak plaats maken voor de jongere generatie, terwijl juist bij de oudere ‘garde’ de kennis en kunde zit.
Opleiding naast huidige werk. Manon moest een opleiding kunnen volgen, die paste binnen haar werkende leven, maar ook binnen haar drukke gezinsleven.
Zoektocht naar droombaan
Door met anderen over haar ‘struggle’ te praten werd ze op ideeën gebracht. “Een vriendin van mij was hartstikke enthousiast over haar baan als doktersassistente. Zij noemde het de beste beslissing die ze ooit had genomen en daar werd ik wel nieuwsgierig naar. Ik ben op het internet gaan zoeken naar informatie over de baan, ervaringen van anderen en de opleidingen die ik hiervoor kon gaan doen. Ik kwam alleen maar mooie verhalen tegen en toen wist ik het: dit is het! Dit wil ik gaan doen!”
Met dat gevoel is Manon samen met haar vriend alles op een rijtje gaan zetten, want het was nogal een grote beslissing om ineens weer te gaan studeren. Wat zouden de consequenties zijn als ze dit ging doen? Hoe moesten ze het samen aanpakken? Eigenlijk was maar één ding heel belangrijk: Geld. Want als Manon met deze opleiding zou gaan starten, zou ze straks weer onderaan de ladder moeten beginnen qua salaris. En met een eigen huis, twee jonge kinderen én een druk sociaal leven zorgt dit voor een ander bestedingspatroon. Na veel overleggen, onderzoeken en berekenen heeft Manon na 7 maanden toch de beslissing genomen om zich aan te melden voor de opleiding van doktersassistente via de LOI. Op deze manier kon ze studeren in haar eigen tijd, wanneer het haar uitkwam.
Studerende moeder
In de tussentijd had ze een andere baan in de mode gevonden voor 4 dagen per week. “Ik moest nu dus naast mijn werk en mijn gezin bijna elke avond aan mijn studie besteden. Dat was best heel pittig, maar ik vond de stof zo interessant dat ik het iedere avond, gedurende 2 jaar, deed. Het leren heeft me ook veel gebracht: ik leerde weer hele nieuwe dingen en het gaf me een doel. Ik merkte namelijk dat naarmate de opleiding vorderde ik werd bevestigd in mijn idee over dit beroep en mijn beslissing.
Bij de opleiding hoort ook een stage. Dit was hét moment om te ervaren of hetgeen ze geleerd had, in de praktijk ook zo leuk was als dat ze dacht. En dat was het! “Ik vond het werk zo ontzettend leuk! Ik ging iedere dag met veel plezier naar mijn stageadres. Het contact met de mensen vind ik het mooiste. Je hebt binnen dit beroep op een aantal manieren contact met mensen: aan de balie, aan de telefoon en in de behandelkamer. Ik vind het fijn om mensen te helpen als ze met een hulpvraag komen, of ze gerust op te laten hangen na een telefoongesprek. Ik heb het gevoel dat ik nu echt iets voor ze kan betekenen.”
Tips van Manon
Vertrouw op jezelf. “Van het begin af aan heb ik het gevoel gehad dat het allemaal goed zou komen. Met de opleiding, het vinden van een stageplaats en uiteindelijk een baan. Dat gevoel was zo sterk dat ik er op vertrouwd heb. En dat is dus iets wat ik echt geleerd heb: vertrouw op jezelf en dat het goedkomt. Dan komt het ook goed.”
Als het financieel kan, doen! “Ik heb gemerkt dat mensen die mijn verhaal horen, zich laten tegenhouden door geld. Ze zijn gewend aan het salaris dat ze hebben opgebouwd en vinden het moeilijk om concessies te doen. Maar je brengt veel tijd door op je werk en het is zo belangrijk dat je werk hebt waar je gelukkig van wordt. Dus misschien even minder uitgeven, maar straks wel genieten van je werk.”
Houd voor ogen wat je wilt bereiken. “Je moet je einddoel voor ogen houden. Want ondanks dat ik het moeilijk vond om naast mijn werk nog te studeren, is het me wel gelukt. Ik heb vaak in gedachten gehouden dat de dingen die ik nu niet kan doen, zoals bijvoorbeeld het afspreken met vriendinnen, later wel weer terug zouden komen. Ook ‘mocht’ ik van mezelf één dag in de week ’s avonds een programma op televisie kijken. Dat werkte als een soort beloning. Dat helpt in het proces.”
‘Focus on your goal. Don’t look in any direction but ahead.’